Το Χωριό

Τα Καλύβια, ¨λουσμένα¨ με το λαμπερό φως του ήλιου, είναι απλωμένα στην άκρη ενός καταπράσινου κάμπου, όπου από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα, άνθρωποι και φύση συνυπάρχουν δημιουργικά! Η κατάφυτη χώρα με τα «χρυσά δέντρα» όπως αποκαλούνται οι πορτοκαλιές, έχοντας δίπλα της ως ανταγωνιστή αλλά και ως σύμμαχο τον ποταμό Αχελώο, με την αιώνια και καταλυτική ενέργειά του, δεν έπαψε ποτέ να δίνει απλόχερα ζωή και πλούσιους καρπούς στους κατοίκους των Καλυβίων, που φιλοξενούνται σ΄αυτήν, για να προκόβουν και να απολαμβάνουν τα δώρα της φύσης!

Η ευλογημένη γη με «τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων» απλώνεται δίπλα σε όμορφα λιμναία οικοσυστήματα, όπως της Λυσιμαχείας, του Οζερού, και της τεχνητής λίμνης Στράτου, έχει γύρω της για να την προστατεύουν, καταπράσινα βουνά και λόφους, που στο καθένα από αυτά αποτυπώνονται οι μαρτυρίες αιώνων, ενώ βρίσκεται κοντά σε ιστορικούς χώρους της γης των Αιτωλών αφού αποτελούσε πάντα το σταυροδρόμι για αρχαίους επιδρομείς, περιηγητές και ταξιδευτές! Σήμερα έχουν αλλάξει πολλά… Όχι προς το καλύτερο…

Το χωριό και οι κάτοικοι που διαμένουν ακόμη εδώ σε αυτή την γη, δεν έχουν χάσει την ελπίδα… Παλεύουν όμως και μοχθούν καθημερινά για να κρατήσουν στον τόπο μας, ζωντανό το όνειρο της ¨άνοιξης¨ !!!

Το νέο χωριό

Το νέο χωριό των Καλυβίων δημιουργήθηκε από τους κατοίκους του παλιού οικισμού των Καλυβίων, του παλιού χωριού που οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν εξαιτίας, αφενός από τις επαναλαμβανόμενες πλημμύρες του Αχελώου ποταμού κατά τα έτη 1851-1853 και αφετέρου, από την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη ο παλιός οικισμός του χωριού, από τα επελαύνοντα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη το 1824.  Στα μέσα του 19ου αιώνα και σταδιακά  από το έτος 1851 μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι κάτοικοί του και να μετακινηθούν περίπου ένα (1) χιλιόμετρο βόρεια-βορειοανατολικά από την θέση του παλιού χωριού για να αποφύγουν πια στο μέλλον τις καταστρεπτικές πλημμύρες του ποταμού καθώς το νέο σημείο εγκατάστασης του χωριού είναι 3-4 μέτρα περίπου υψομετρικά πιο ψηλά από τη θέση του παλιού χωριού.

Το σημερινό χωριό, τέως κοινότητα Καλυβίων είναι το δημοτικό διαμέρισμα Kαλυβίων του Δήμου Αγρινίου Αιτωλοακαρνανίας, βρίσκεται σε υψόμετρο 30 μέτρων στην δυτική πλευρά της πεδιάδας του Αγρινίου, κοντά στην κοίτη του Αχελώου ποταμού και 10 χλμ. δυτικά της πόλης του Αγρινίου, ενώ απέχει 35 χλμ. από το Μεσολόγγι. Το δημοτικό διαμέρισμα Καλυβίων έχει συνολική έκταση 33.651 στρεμμάτων πεδινής μορφής. Συντεταγμένες:   38°36’59″N   21°17’47″E

Το χωριό ΚΑΛΥΒΙΑ πήρε το όνομά του από τη λέξη  καλύβη-βα που σύμφωνα με το Νέον Ορθογραφικόν Ερμηνευτικόν Λεξικόν του Δ. Δημητράκου ετυμολογείται ως «ταπεινός, μονώροφος οικίσκος εξ ενός δωματίου και άνευ ξύλινου πατώματος, εστεγασμένος διά χόρτων και κλάδων ή κεράμων – εξοχικόν πρόχειρο παράπηγμα». Το λεξικό της Δημοτικής της Εταιρείας Ελληνικών Εκδόσεων αναφέρει στο λήμμα καλύβα (από το καλύβη) ως σημασία της τα ακόλουθα: « χωρικό σπιτάκι, μονώροφο, μ’ ένα δωμάτιο, χωρίς πάτωμα, στεγασμένο με χόρτα και κλαδιά// εξοχικό πρόχειρο παράπηγμα». Παλιοί Καλυβιώτες θυμούνται ότι λέγονταν η φράση «πάμε στα Καλύβια», «πάμε στα Καλύβια», από τους κατοίκους του παλιού χωριού και όχι μόνο, για να μείνει έτσι απλοϊκά το όνομα του νέου χωριού ΚΑΛΥΒΙΑ, όταν ήρθε η ώρα της ονοματοθεσίας του. Επισημαίνουμε επίσης ότι οι γεωργοί, που συνηθίζονταν να τους αποκαλούν «καλυβιώτες», κατοικούσαν σε καλαμένιες καλύβες.